ocet jabłkowy...

   Można pieć peany na jego temat.Można go chwalić za super działanie.Można go używać do twarzy,ciała,włosów oraz wewnętrznie.I można go też sobie samemu zrobić.Prosto,łatwo i przyjemnie:
      
                       PO PROSTU OCET JABŁKOWY:

   Robiąc szarlotkę,tartę czy inne coś z jabłkami można zrobić dwie rzeczy na raz.Jedzonko i ocet.Całe dobro wykorzystujemy na jedzonko.Na ocet wykorzystujemy to co i tak byśmy wyrzucili:obierki i gniazda nasienne.

   Podstawą jest umycie jabłek.I wiadomo,że najlepiej nie pryskane,albo w odpowiednim terminie i z uwzględnieniem zasad karencji(niestety z tym też różnie bywa)
Mam swoje i wiem co jem.Jest git.Jeśli nie macie własnego sadu to pogadajcie z zaprzyjaźnioną osobą z bazaru.Poskamlcie,że dla dziecka,dla alergika.Może coś znajdziecie.Aha i jak nie są nieskazitelne tylko mają plamki to znaczy że mniej pryskane.
   Jak już kupione,umyte i obrane to nie pozostaje nam nic innego jak wrzucić do dużego pojemnika z równymi ściankami i zalać dobrze ciepłą wodą.Ja dodaję jeszcze 2-3 łyżki cukru.

Prosty pojemnik jest ważny bo trzeba wziąść talerz i obciążyć jabłka żeby nie spleśniały.Jak widać wyżej.U mnie gar kamienny,talerz przeznaczony tylko li do tego(jedyny co się mieścił) i wyszorowany,wyparzony kamień polny.
Po za tym trzeba jeszcze zakryć ściereczką.Szczelnie co by nasze ukochane muszki owocówki nie dopadły do octu.Ja wiem,że ma się zepsuć i zrobić ocet,ale muszek w nim być nie musi.A nawet teraz w listopadzie krążą koło owoców w kuchni.Paskudy jedne.

  PS.Ocet zlałam 10 grudnia.Na razie jest mętny:

   Nie martwię się tym jednak bo sklaruje się odstawiony do piwnicy.Będzie wyglądał jak ten z tamtego roku:

Przeźroczysty jak łza.